آب آتشگون

شماره دوم گاهنامه سدید ، نشریه بسیج دانشجویی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی هم منتشر شد.

تجربه دو شماره سردبیری یک نشریه به شکل غریزی! از تجارب مفید عمرم بود. آنچه بیشتر در تولد سدید کمکم کرد؛ عادت نشریه خوانی خودم بود که مرا به سمت نوعی تقلید ناآگاهانه از دیگر نشریات سوق داد. و صد البته که اول هر کار حرفه ای با تقلید شروع می شود.

بدیهی است تمام ایرادات سدید متوجه بی تجربگی سردبیرش بوده ، امید است کریمان به ذوق مطبوعاتی شان ببخشند. نقاط قوتش هم مرهون کمک دوستانی بود که یا داوطلب نگارش مطلب شدند ؛ یا اینکه روی ما را برای همکاری زمین نیانداختند. اصلی ترین سرمایه ی یک نشریه دانشجویی نویسندگانش هستند که الحمدلله سدید از این منظر در وضعیت خوبی است.

آنچه بیشتر سدید در سطح دانشکده مورد توجه قرار داد؛ طراحی اش بود. اما به اعتقاد من سدید سوای طراحی اش، نسبت به متوسط نشریات دانشجویی کشور بسیار بهتر است.

کنکور و هزار و یک مشکل دیگر مانع از ادامه مسئولیت من در سدید شد؛ رها کردن این طفل تازه قدم برداشته سخت است؛ اما امیدوارم آینده درخشانی در انتظار سدید باشد.

*اگر کمک های فکری بچه های قدیم بسیج مانند سجاد اسماعیلی ، شهاب بختیار و جواد رحیمی نبود و اینکه به من اعتماد کردند و مسئولیت سدید را به من سپردند ؛ قطعا سدید به اینجا نمی رسید.